Ιστορίες με στρας, σκέψεις, ρεύσεις, παύσεις, τράς, αλλά χωρίς 'rush'...

Sunday, November 05, 2006

Kapou stis Kyklades (III)

Η αχτίδα σημάδευε στο δόξα-πατρί.
Περνώντας μέσα από μια ολίγιστη σχισμή στο σχήμα ενός γυάλινου βενετσιάνιου σταυρού. Παραθυρι στα ανατολικά της καμαρης.
Βρήκε διάνα. Tεντωθηκα νωχελικά.
Στο Αιγαίο από κάτου μου πετούσαν γλάροι. Πέρα μακριά βέβαια.
Ο φραπές με ίσιωσε.
Πως άλλαξε έτσι το πράμα; χθες-μόλις χιόνιζε..

Παιδεύτηκα να ανάψω φωτιά-ο Ήφαιστος τα 'χε πάρει άγρια μαζί μου.
Και εγώ με την ημικρανία μου. Κόντεψα να σβήσω. In silentio.
Η μουσική πάντως, δεν σβήνει ποτέ εδώ μέσα.
Πότε forefront, μα συνήθως πλάγιο μπάσο.

Στην ακρογιαλιά, η νοτισμένη άμμος έδειχνε τα όρια της.
Σταμπάροντας πρόσκαιρα με το χάδι της την αμμουδιά.
Καταλαβαίνουν τα χαδιάρικα ημίαιμα τη σκέψη;
Θα μου πεις-ασφαλώς. και θα 'χεις δίκιο..
Κάπως έτσι έσκασε μύτη, ο ασπρολαίμης.
Αλυχτώντας γύρω μου με το που έκανα να τον αγνοήσω.. [γνήσιος άντρας, σκέφτηκα.]
Στην ξύλινη κρηπίδα του ναυαγοσώστη βολεύτηκα-με συντροφιά αναντίρρητα.
Ήρεμος πια εδυνάμην να χαθώ.
Και θα μείνω πάντα εδώ 'Τα Σημάδια Σου' να σβήνω-[Δ. Κοργιαλάς-Ευρυδίκη mp3-5.57 Mb]
Πως πέρασαν έτσι οι μέρες..

"Σας ήρθε η προσκληση έγκαιρα?", άκουσα μια κοριτσιστικη φωνή σηκώνοντας ψυχαναγκαστικά αυτό που δονούνταν κάπου εντός μου..
Για τη δεξίωση την Τρίτη στο Μέγαρο.
"ναι", "ίσως", "κατα πάσα πιθανότητα"-δε θυμάμαι καν τι .
Το μόνο που κρατώ, είναι το ζεστό γνέψιμο του όψιμου 'κολλητού'-literally. Με τ' αυτιά, ε..

Τριγύρισα παρα θιν αλός. Αλλοτε ψηλά το κεφάλι κι άλλοτε σαν τον πατέρα μου, κάτω.
Ψάχνοντας. Ευριστικά.
Θα πέταξα καμιά κοσαριά βοτσαλάκια-βελτιώνοντας την τεχνική μου στις υδάτινες γκέλες. Με πλημμύρισε αυτοπεποίθηση. Πάω κόντρα τον οποιοδήποτε. Δεκαεφτά.
Με φουσκωμένο το στήθος, έμπλεος παιδικού ενθουσιασμού, κοντραριστηκα νοητά με το Γρηγόρη.
Στη Σαμοθράκη το '84. "Σε νίκησαα", του ούρλιαξα στη ρεβανς.
Κ@ρ$%^&, μου πήρε 22 χρόνια αλλά σε νίκησα.
Πήρα την άγουσα για τον οικισμό.

Αυτή τη φορά, το δώρο του Προμηθέα τόκισε.
Μιλάμε για πολύ κουτσουρο-φώτισε το σπίτι.
Θυμήθηκα και μια φίλη: "πυρανάλωμα του πυρός", μιλάμε.. :)

Θέση παράθυρο, οι λέξεις χοροπηδάνε
Η σελήνη, ολοφώτεινη σφαίρα σε θολό φόντο.
Τη θωρώ και τραγουδώ.
Την τελευταία φορά που με θυμήθηκα να το κάνω, ήταν αυγουστιάτικα. Στο κάστρο της Σίφνου.
Σπανιόλικες μελωδίες και ανθρωποφάγα αισθήματα να με καταβροχθίζουν.
Του Νοέμβρη, όμως, φεγγάρι δεν ανακαλώ..

Φοράω κιτρινο πόλο, έφαγα μια κατακιτρινη μπανανα για βραδυνό, -πληροφορηθηκα εξ αντανακλάσεως -μιας και δε διαθέτω γυαλί- πως η ΑΕΚ κερδάει 3-1 και γω, έχω μωβ διάθεση.
Αυτό πάλι, ΠΩΣ γίνεται ;;

11 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Geia!!!!O lampros eimai,imoun sto internet kai eipa na mpw sto blog soy,elpizw na einai ola complet!!Emeis opws ta ikseres,tha se epairna til,ala einai kai 2 to prwi!!Opote thes kai exeis xrono pare til!!!Tha ta ksanapoume....

PS:arketa megalo comment,alla...

11/07/2006 02:00:00 AM

 
Blogger hotel iris said...

Όταν δεν φωνάζεις γράφεις τα πιο όμορφα ποστ, το ξέρεις;
Χωρίς να θέλω να αδικώ τα θυμωμένα σου, στο νησί βρέθηκες για να ηρεμήσεις, να διαβάσεις, να σκεφτείς. Τελικά τον άκουσες;

τι σου πε ο ήχος της σιωπής;

11/07/2006 02:42:00 AM

 
Blogger hotel iris said...

Όταν δεν φωνάζεις γράφεις τα πιο όμορφα ποστ, το ξέρεις;
Χωρίς να θέλω να αδικώ τα θυμωμένα σου, στο νησί βρέθηκες για να ηρεμήσεις, να διαβάσεις, να σκεφτείς. Τελικά τον άκουσες;

τι σου πε ο ήχος της σιωπής;

11/07/2006 02:42:00 AM

 
Blogger ATHENA said...

ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΣΑΙ :)))

11/07/2006 03:11:00 AM

 
Blogger suigenerisav said...

@
Stevenson's hero

Pretty soon, lad.
Αbsolutely, I will-whatsoever.. :)

@
Lampro

pou EisaI agori mou ..?
Hathikame. Se roufhje to basket ? Se vlepw se ligo me to Spanouli stous Rockets.. Kalomeleta!
Tha epikoinwnhsw syntoma.

@
tifoeus
Ωπα..!
Για να το λέτε εσείς, κάτι θα ξέρετε.
Ο ήχος της σιωπής μεγεθύνει το αίσθημα και σβήνει το θόρυβο..
Σπουδαίο πράγμα!

@
athena
Δε βαριέσαι-την 'παλεύουμε'. Σκληρά.. ;)

11/07/2006 04:08:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

διάφανα - περιέργως ακόμα - καλοκαιρινά χρώματα καθρεφτίζονται σε διαθέσεις που δεν χειμωνιάζουν.
Μώβ? ίσως, τι χρώμα δημιουργεί το κίτρινο που βυθίζεται στο blue(s)?
:)!

11/08/2006 12:33:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

δεν είναι άσχημο χρώμα το μωβ, είναι από τα αγαπημένα μου και είναι in fashion φέτος......

11/09/2006 01:06:00 AM

 
Blogger suigenerisav said...

@
amy

"τι χρώμα δημιουργεί το κίτρινο που βυθίζεται στο blue(s"
Δεν το 'χα σκεφτεί αυτό. Ειμαι και στοκος σε ότι αφορά τα χρώματα-a pure male .. :)

@
special K
Είναι λοιπόν in fashion.
Κοίτα ΤΙ μαθαίνει κανείς, ε.. ;)
Κι άμα είναι κι απ' τα "αγαπημένα" σας, ε..

11/09/2006 10:33:00 AM

 
Blogger Carrie Vs Bridget said...

Πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα
Πώς με μεθάει πως το μισώ
Πώς νοιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα
Πώς με μεθάει, πώς το μισώ
πώς το αγαπώ, αυτό το μωβ...

Μελαγχόλησα...

11/09/2006 11:45:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

περίεργο δεν είναι;
μέχρι πρόσφατα δεν ήταν αγαπημένο, μου θύμιζε στεφάνια και 'ταγάρια' αλλά νομίζω το είχα παρεξηγήσει....εν ανάγκη ακούστε το μωβ των Κατσιμίχα, ανεξάρτητα αν είναι ωραίο ή όχι τραγούδι αναλύει κάτι από το μωβ... ;)

11/10/2006 12:01:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

α και περαστικά για το ΑΕΚάκι..... δεν ήταν ανάγκη και μωβ και πέναλτυ, η ζωή είναι λίγο σκληρή κατά καιρούς....
μη μου θυμώσετε ε? απλά δεν κρατήθηκα.... ;)

11/10/2006 12:28:00 AM

 

Post a Comment

<< Home