Night politics, day trance και ένας "ενας έντιμος άνθρωπος σε μια ανέντιμη κατάσταση.."

Μουντή βδομάδα.
Εκλογικές ασημαντότητες. Ο παλιός συμμαθητής [και διπλανός στο Γυμνάσιο] δεν εξελέγη στο συνδυασμό αυτών που "έχουν πολλά να κάνουν" και όχι "να πουν". Μάλλον γιαυτό, επειδή θα 'κοψε τα πολλά-πολλά, δεν σηκώνει το τηλέφωνο..
Ο ποιητής Κωστής Σ. και αντίπαλος του νυν δημάρχου του κλεινού έκοψε τα γνωστά στέκια. Του μείνανε βέβαια αμανάτι τα πιπινογκομενίδια.
Με πήραν τηλ κάτι φίλοι απ' την παράγκα που αποκαλούνε ακόμη Εκτελεστικό [ίσως γιατί χθες εκτελέσανε ομαδικά το Μπενυ..] και μου ΄πανε να βρεθούμε την άλλη Δευτέρα στο πράσινο παραμάγαζο να κάνουμε πολιτική κριτική. Σιγά μην κάνουμε και συλλείτουργο..!
Τι να συζητήσουμε ρε μάγκες;
Αυτές δεν ήταν εκλογές, του Αγίου Λαμόγιου ήταν.
Άλλος κατεβηκε για να αυξήσει το εισοδηματάκι του σε χαλεπούς καιρούς με τα έχταχτα του δημοτικού συμβουλίου, άλλος γιατί του τάξανε πως έτσι θα διοριστεί ο γιός του στο Δήμο.
Τα ανά την επικράτεια καλόπαιδα γιατί τα μπικικίνια για τις άδειες λειτουργίας καταστημάτων, ευαγών ιδρυμάτων [βλ. μπαρ, κλπ] είναι πολλά.
Πολλές γκόμενες για να βλέπουνε τη φάτσα τους να μοστράρει φτιαγμένη με το photoshop στο ιλουστρασιόν χαρτί, και να φτιάχνονται στο κρεβάτι-ναι, δεν κάνω πλάκα, μου το ομολόγησε μια..
Ο Τσιπράκος εξαργύρωσε τα περί πασαρέλας-να δω όμως αν θα παίξει μπάλα όπως ο ομώνυμος Αργεντινός Ντανιέλ και η Τριανταφυλλίτσα [=Gul] βελτίωσε τα ελληνικά της, με τη μειονότητα να ξαναμπαίνει στο πολιτικο τζόγο..
Ενας μπάρμπας μου στο χωριό κατέβηκε για να 'χει πρόσβαση σε κάτι ζητήματα επιδοτήσεων στο λάδι και ο Μακμάνους στο Χαλάνδρι [μαζί του και ένας παιδικός φίλος μου] επειδή το 'χει έθιμο..

Ο κόσμος, ωστόσο, έχει προβλήματα.
Outspoken, seguro-segurito ..
Ο Greg μου 'λεγε τις προάλλες κερνώντας με μια Moet στο Royalty πως χάλασε πάνω από 1 χιλιάρικο κρατώντας ανοιχτό ένα κωλόμπαρο ως το πρωί στη Σόφια την προηγούμενη Τετάρτη-τη μέρα που κρασοπίναμε στου Μιχάλη. Ο οποίος Μichael ακόμη δεν έχει αγοράσει το ελικόπτερο που ήθελε από το καλοκαίρι.. Πίκρα.
Την επόμενη τα 'πινα στα Εξάρχεια.
Κέρασα μια μπίρα τη φίλη μου τη Νάντια-δε μ' αφήνει τίποτα άλλο να την κεράσω. Με 690 ευρά το μήνα, λέει πως δε μπορεί να μου ανταποδώσει κάτι ακριβότερο.. Την κοιτάω-δε μιλώ. Ρίχνω κάτω τα μάτια..
Και πίνω.

Την τελευταία βδομάδα, πάλι, ο Μήτσος μου στέλνει -σχεδόν- κάθε ξημέρωμα sms. "Τη γάμησα στο υπόγειο της πολυκατοικίας", "χύσαμε μαζί στα τρία λεπτα και μας έβλεπε κι ένας σκύλος", και διάφορα τέτοια γλαφυρότερα.
Δεν πρόκειται για φτηνό ανδρικό gossip. Δεν κουτσομπολεύεις μια εναλλασσόμενη ανθρωποροή που ο αποδέκτης του μηνύματος δε γνωρίζει-και μάλλον δε θα γνωρίσει ποτέ.
Πιότερο πρόκειται για μια ιδιότυπη μορφή ψυχανάλυσης. Και ως γνωστό, αυτός που κρύβεται πίσω απ' το ντιβάνι, ακούει-δε μιλάει..
Ανησυχεί πολύ ο φίλος μου ώρες-ώρες. Πιστεύει πως θα μείνουμε μόνοι. Μπορεί να 'ν κι έτσι.
Συνήθως δεν του απαντάω-εκτός από ένα χάραμα που με βρήκε στον περιφερειακό να δοκιμάζω τα όρια των φθαρμένων ελαστικών μου. Απόρησε-μέχρι που του εξήγησα..

Κάθε βράδυ τον τελευταίο μήνα ομνύω πως θα πέσω νωρίς στο κρεβάτι. Εγώ κι ο Καβάφης.
Το δέλεαρ των σειρήνων, το αδύναμον του χαρακτήρος, το έλλειμμα της αυτοπειθαρχίας, put the blame on ..
Εκείνη τη νύχτα, ο πυροσβέστης κολλητός με κάλεσε για ένα ακόμη bbq που έκανε η βραδυνή παλιοπαρέα της βάρδιας στον Χ σταθμό του Πειραιά. Το μενού περιλάμβανε λουκάνικα Αλεξανδρούπολης, παϊδάκια Παρνασσίδος και καβουρμά Σουφλίου.. Το τσίπουρο ήταν Φαρσάλων και το κρασί απ' τα μέρη μου-κάτω απ΄τ΄Αυλάκι. Μιλαμε για τη Λέσχη των Βαρελοφρόνων. Shiny happy people!
Χικ.
Ευτυχώς δεν υπήρξαν κλήσεις εκείνη την ήσυχη νυχτιά-είχα πάει και κάτι φίλες μου στο σταθμό, αποσπώντας τοιουτοτρόπως την αιώνια ευγνωμοσύνη του σεπτού Σώματος..

Την Κυριακή είχα όλη την καλή διάθεση να ηρεμήσω.
Αρχικά ήταν οι γιοί. Ούζα στου Ψυρρή-στην ωραία Νάξο. Έπεσε πολύ το γλυκάνισο.
Ο late afternoon freddo στο Tribecca πάλι έπεσε πικρός. Να 'μουνα λέει στο Soho τώρα..
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.
Το δαιμονικό sms, πάνω που ΄λεγα να αγιάσω, άρχισε να μπλιμπλικίζει με ρυθμό πολυβόλου. "Στήνεται early evening Sunday party στη Σωρού", "κόσμος καταφθάνει-πρόσελθε πάραυτα"-γ@#$ τη καραβανολογία σου ρε πρώην δόκιμε, καλά τα υπόλοιπα περιεχομενικά δε γράφονται..
lala, la, lala. Life is life.
80's στα deck και γιαπωνέζικα mangas στη μεγάλη plasma.
Κόσμος και λαός στο διαμέρισμα-lounge κλίμα, μέσος ηλικιακός: 30+. Πολύ το χάβαλο, απ' το πουθενά γεννημένο.
Rotation για το rat-pack που κρυβόταν από πίσω. Ως κι ο ξενιτεμένος Βασίλης διαπομπευθείς πλειστάκις ως "μουνόδουλος", μας τίμησε finalmente δια της παρουσίας του.
Ο Μήτσος μαγείρεψε επαξίως το clasico πλέον ριζότο του με πορτσίνι. Διανεμήθηκε σε όλες τις δυνατές μορφές και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Τις πρώτες πρωινές ώρες, βέβαια, η κατανάλωση νερού [κανονικού κι αυτού που καίει..] αυξήθηκε κατακόρυφα-ο chef είχε ξεκωλωθεί στο πιπέρι.
Τα σοκολατοειδή που κουβάλησα από το Fresh τιμήθηκαν δεόντως. [understatement!]
Έκανα και τη σχετική ανάλυση-φως στα σκοτάδια της παρανόησης, κορίτσια.
Η σοκολάτα δεν είναι υποκατάστατο του σεξ-της τρυφερότητας είναι υποκατάστατο..

Να μια λέξη που ποτέ κανείς δε εκφέρει δημόσια-είναι σχεδόν ποινικοποιημένη. Ίσως γιατί έχουν πια όλοι πειστεί πως η αναζήτηση της τρυφερότητας είναι ένα κουσούρι.
Σαν την κτηνοβασία ένα πράμα-μόνο αμήχανα μπορείς να αισθάνεσαι μ' αυτό..
Και εμείς απενοχοποιημένοι είμαστε μόνο με το σεξ-όχι με τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας.. "Λόχικο ?" [=logico] που λεγε και ο φίλος μου ο Sergio απ' το Caracas.

Βράδυ Τρίτης, πρώτη νύχτα μοναξιάς στα παλ χρώματα του σαλονιού μου. Πάει καιρός.
Καταβάλλω προσπάθεια να αισθανθώ. Κάτι με συνεγείρει-μήπως συμφιλιώνομαι με τις σκοτεινές ευαισθησίες που αναβλύζουν εντός μου..?
Πάλι έχασα.
Παρακολουθώ με την άκρη του ματιού μου στους Φακέλους την ακαταπόνητο Μαριέττα να αναπτύσσει την κυβερνητική επιχειρηματολογία στα ζητήματα της Παιδείας.
Οι συντελεστές της εκπομπής έχουν φέρει και καμιά 15αριά φουκαράδες φοιτηταίους (στη Λοταρία τους βρήκανε ;) για μεζεδάκι και τους γλεντάει, όπως μόνο αυτή ξέρει..
Σε κάποια φάση, την ακούω να αναφέρεται στους "δασκάλους που της είναι συμπαθείς". Φαντάσου δηλαδή και να μην της ήταν.. (; Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους δηλαδή.
Ρεμπεσκέδες δασκάλοι, όχι ΜΑΤ και ΜΕΑ με δακρυγόνα και καλοπέραση, στην Κλαυθμώνος έπρεπε να βρίσκεστε απολυμένοι-μη σου πω και με χρωματισμένο πιστοποιητικό, λούμπεν αντικοινωνικά στοιχεία του κερατά..
Θωρώ την υπουργό και νομίζω πως βλέπω μια (κακέκτυπο) κόπια του Μητσοτάκη.
Ίδιο τικ στους ώμους, στα δάκτυλα, στα μάτια. Κόκκινο μαλλί, επιμελώς (;) ατημέλητη μονδέρνα κουπ-θα μπορούσε και να 'ναι απλά ζήτημα κακογουστιάς.
Μα είναι ζήτημα αισθητικό το πρόβλημα της Παιδείας ; Πως δεν είναι ! Άκου λέει..
Το διατράνωσε την περασμένη βδομάδα στου Χατζηνίκου και ο γενικός δερβέναγας του υπουργείου Αndrew Καραμάνος [με τη βοϊδογλυμένη κόμη]: "οι καταλήψεις είναι αντιαισθητικό φαινόμενο"._

Τωώρα, πάντως, κατάλαβα γιατί η καλαίσθητος ηγερία περιφέρεται με τσαντάκια Hermes, φακέλους Burberry's και αξεσουάρ Dior.
(Μια φίλη στυλίστρια στο Ναό ορκίζεται στο DKNY ταγεράκι της, πως μόνο με τα παραφερνάλια της Μ. που έχει κανει δημόσιες εμφανίσεις το τελευταίο εξάμηνο, αγοράζεις Porsche Boxter- πρώτη επισήμανση ασφαλώς από τη miuxmiu, βέβαια..).
Θα 'ναι για να δώσει λίγο prestige σ' αυτή τη δύσμοιρη Παιδεία που καταταλαιπωρούνε OLOI αυτοί οι φιλισταίοι κακομοίρογλου. Αντιλαμβάνομαι πως ζει κι αυτή ένα δράμα-γιαυτό βρισκεται σε μια κατάσταση τρανς.
Άμα ξέρατε από ψυχιάτρους, θα καταλαβαίνατε ..
Αλλά "τι θέλετε να κάνει ένας έντιμος άνθρωπος σε μια ανέντιμη κατάσταση"..?

Αποφασίζω να αγνοήσω το στημένο πανηγυράκι του Alexis.
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον..

ΥΓ. Πριν με πάρει ο Μορφέας στην αγκαλιά του, βλέπω στους τηλεοπτικούς υπονόμους που αυτοααποκαλούνται 'δελτίο', τη "μάχη που μαίνεται" στα φοιτητικά αμφιθέατρα μεταξύ των παρατάξεων για τα 'ανοιχτά' ή τα 'κλειστά' πανεπιστήμια και πάω 15-17 χρόνια πίσω.
Θέλω να ουρλιάξω: Ξεκολλάτε παιδιά! Σας την έχουνε στημένη.. Αλλιώς παίζεται το παιχνίδι.
Αλλά φωνή δε βγαίνει απ' το ξερό στόμα ..
Και γω-γυμνός στον καναπέ.