με το βλέμμα σ' ένα άλλο παράθυρο..

Μου λένε πως το καλοκαίρι δύει.
Τους αγνοώ. Παραβλέπω ευχές και κοιτάω βλοσυρός λογαριασμούς και μπιλιέτα που έχουν σωρευτεί [πως άραγε;] σε διάφορα τραπέζια και ράφια του σπιτιού.
Επεξεργάζομαι τα βιβλία που με συνόδεψαν στις φετινές εξορμήσεις: εκείνα που ολοκλήρωσα και τα περισσότερα που 'μειναν τσαλακωμένα να μου θυμίζουν το 'πως' και 'γιατί' τα παραμέρισα.
Ημιτελή.
Ξάφνου περιεργάστηκα το δεσιμο τους-άμμος κολλημένη πάνω τους. Ελπίζω δεκαπέντε χρόνια μετά να δύναμαι να ξεχωρίσω την ποιότητα των κόκκων.
Χρυσοπηγή, Παχειά Άμμος ή Καλό Αμπέλι ;

Η D. πήγε χθες Λυκαβηττό. Η πανδαισία των ήχων. Stomper, Strompερ ή κάτι τέτοιο.
Προτιμώ τη σιωπή. Ενδεχομένως τη συνοδεία του στρατηγού Gordon's.

Κοίτα να δεις.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη σιωπή ως κλείσιμο ενός τετράμηνου ανκόρ.. but it seems so.
sic transit..

Η "δόξα αυτού του κόσμου", αλλά όπως φαίνεται, όχι κι εγώ.
Το μόνο που φαίνεται (;) να αποχωρεί από πάνω μου είναι η mailto:*&@#%^%άμμος που με έστειλε φιλοξενούμενο στο Ιασώ μες στο γλυκό αυτό Σ/Κ με έναν οξύ κολικό.. το ξημέρωμα ασφαλώς (-;

Πέφτουν αυτές τις μέρες κείμενα μου απο δω κι από κει κι αναρωτιέμαι-τα 'γραψα σίγουρα εγώ ..;
Ρουθουνίζω, ξεφυσώ, σείω τη σεπτή κεφαλή..
Επικεντρώνω στη σκιά της απέναντι τέντας. Έξω απ' το ανοιχτό παράθυρο.
Να 'ναι έλλειψη συγκέντρωσης; σώπα, καλέ..

Τα παιδιά μου συγκεντρώθηκαν χθες στην Αγία. Έκανα μια περατζαδα για ένα φρέντο. Αυτοί οι 'γιοί' έχουν μέλλον.
Περιμένω το Ρένο να 'ρθει από τα βόρεια. Έχουμε μια ανοιχτή συζήτηση για γιούς. Από κείνη την παραλία στη Σέριφο.
Ίσως πρέπει να το βάλει σε καμιά ταινία του..
Για τις μητέρες πάλι, δεν τίθεται ζήτημα. Αυτές σίγουρα έχουν παρόν.

Το κακό είναι πως εγώ έχω μείνει επαγγελματικά προσκολλημένος στο παρελθόν. Το οποίο ουδέποτε πλήρωνε καλά.
Μήπως πρέπει να ανατρέψω τον ιστορικό άξονα;
Μην ξεχάσω να μπω στο betandwin απόψε να παίξω για τη μοναδική ομάδα αυτής της χώρας εδώ και πολλά-πολλά χρόνια που δεν αποτελεί πυροτέχνημα..
'ες αύριον τα σπουδαία', λοιπόν.