Μια Πέμπτη στη δουλειά-Trinidad vs England..

στον Αθήναιο-μήηπως και μάθει κάποτε τι πα να πει football dash..!

Είμαι στην καρδιά ενός οργανισμού.
Σχεδόν τον νιώθω να πάλλεται.
Νούμερα, χάρτες, στατιστικά, γραφήματα, στροβιλίζονται γύρω μου.
Κούπες μισογεμάτες καφέ, χαρτικά και καλώδια όπου πιάνει το μάτι.
Κάποια κήμπορντς θέλουν-στανταρ αλλαγή. Στην κουζίνα στριμώχνομαι για να αποκτήσω πρόσβαση στο κουτί με τις κρυμμένες energy γκοφρέτες.
Οι κοπέλες -σε όλη τη γκάμα που διαθέτει το ξανθό- στο call centre κρυφο-χαμογελάνε καθώς περνάω από δίπλα τους-new kid on the block βλέπεις.
Το μελίσσι βουίζει-ο Kieran στην αίθουσα συνεδριάσεων τα χώνει στην executive γραμματέα. Κατεβάζω κάτι μαίηλ καθώς ακούω την κλιμάκωση της έντασης. Προσπαθώ να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα: αυτός o IT manager κρατάει το μέλλον μας στα -μάλλον ογκώδη- χέρια του..
Ο γατο-Mick περιφέρεται απέξω με τα μάτια νευρικά να εξετάζουν: πρόσωπα και καταστάσεις.. "προσπαθεί να καταλάβει το ρόλο μου"..
Η ξέκωλη ξανθιά-καλά ΠΟΥ τη μάζεψαν αυτή; χτυπάει με νάζι την πόρτα του αφεντικού: wanna sign this Peta..?
Κρυφοκοιτάω από τις γρίλλιες.

Ο ήλιος χτυπάει ανελέητα τη μικρή αυτή εξώ-Λονδρεζικη κώμη. Βγάζω το κεφάλι μου στο άνοιγμα-ούτε ένα συννεφάκι, μα ένα.. στον καταγάλανο αγγλικό ουρανό. Τα στόρια αδυνατούν να κρατήσουν το επιθετικό φως να εισδύσει στη μικρή αίθουσα συνεδριάσεων που κατοικοεδρεύω. Πάω να πάρω κανα καφέ να συνέλθω-τα μάτια μου κλείνουν. Από το ξημέρωμα εδώ πέρα, έχω αρχίσει να βλέπω αστράκια..
Την πέφτω-εν ψυχρώ για κανά εικοσαλεπτάκι στη διευθυντική πολυθρόνα, για την ακρίβεια στη 'δίδυμη' της-κάνοντας ένα νόημα στο δικό μου που κάθεται δίπλα μου. Χαμογελάει.
Ωραίο πράμα να ξέρει από μεσογειακούς ο chief μιας επιχείρησης. Δεν έχει ποτέ ενστάσεις στη λάθος στιγμή!

Ανοίγω τα μάτια μου-στον απόηχο οι κραυγές, πήγε κιόλας 17.04'.
Συνέρχομαι απότομα-ξαναρχίζω να δουλεύω στη βάση δεδομένων και να σχεδιάζω το strategic plan. Ο δικός μου έχει απορροφηθεί προσπαθώντας να δει με streaming ΤΗΝ πρεμιέρα για το 'μεγάλο νησί'.
Τι θα γίνει ρε πούστη μου, σκέφτομαι..; Θα δούμε το γαμω-ματς..;
Έχουμε -ήδη- φτάσει στο 18'. Έχω πάψει να αναρωτιέμαι.
Με μια απότομη κίνηση, πετάει αλα Cutty Sark το σακάκι, και αρχίζει να λύνει την κόκκινη γραβάτα ενώ ήδη έχει βγεί στο διάδρομο. Κοιτάει να δει αν τον ακολουθώ. Τον ακολουθούσα ως τη βάση της γαλάζιας σκάλας-μάλλον από περιέργεια, παρα επειδή κατάλαβα πως 'ξεφόρτωνε'..
Δρασκελίζοντας το χαϊ-χούϊ-put your finger on it κατώφλι, έχουμε απαλλαγεί από τη μισή γκαρνταρόμπα μας.
Βαδίζουμε σταθερά προς τη βοή.
Μας καταπίνει.

Στο απέναντι πεζοδρόμιο το πλήθος αλαλάζει. Ντυμένοι στα εθνικά χρώματα [δηλ. κόκκινο-λευκό], μια ποικιλόμορφη ανθρώπινη μάζα έχει κατακλύσει τις τρεις κοντινές παμπ. Διαλέγουμε τυχαία (;) αυτή που φαίνεται να 'χει κατι τελευταία vacancies.
Μια λολίτα με ένα πρέζονα μου κλείνουν το μάτι, καθώς προσπαθώ να να διπλαρώσω διακριτικά ένα σκαμπώ.
Είμαι ο μοναδικός μαυρισμένος μεσόγειος εδώ μέσα-αν εξαιρέσεις κάτι γκομενες που πλουτίζουν τα σολάριουμ.
Πρέπει να 'μαι επίσης ο μοναδικός σε ακτίνα ενός μιλίου που δεν πίνω μπίρα.
Μάτια που καρφώνονται στη φωτεινή οθόνη-μάτια που ήδη έχουν αρχίσει να βγάζουν μια γυαλάδα..
Στο ημίχρονο, ένα τύπος με μια ντουντούκα αρχίζει το show.
Η αρχική προσδοκία έχει εξελιχτεί σε γκρίνια-διόλου περίεργο για ένα έθνος που έχει να 40 χρόνια να δει την Κούπα να αρριβάρει στο νησί.

Στην έναρξη του δεύτερου, τα αίματα έχουν ανάψει: στη στραβοκλωτσιά του Crouch πρέπει να ακούστηκαν αρκετά καντήλια σε μια ζηλευτή σειρά από τοπικά ιδιόλεκτα. Μες στο επόμενο δεκάλεπτο είχαν τιμήσει όλο το 'εορτολόγιο' μ' εκείνο τον ξεχωριστό τρόπο που μόνο ο Άγγλος ξέρει: με απέριττο φλέγμα..

Στο φανάρι απέξω παγιδεύεται ένας τυπάκος με μια βραζιλιάνικη σημαία στην οροφή. Τα πιο ζωηρά φυντάνια του μαγαζιού, τον κοιτάνε.
Μάλλον περίεργα. (:
Το Τρινιδαδ παίζει τελικά μπάλα απέναντι στη χώρα που επαίρεται πως ανακάλυψε το άθλημα.
Κατεβάζω το τέταρτο τζιν τόνικ χαλαρά-την ίδια ώρα που το παιχνίδι μέτραγε ένα τέταρτο πριν το σφυρίξει ο σχιστομάτης κωλόγριας.
Ο Sven είχε βάλει αλλαγή τον Wayne-χριστέ μου, έτσι και ξανακούσω το όνομα Rooney θα ξεράσω: 24 ώρες που είμαι εδώ πέρα, ότι κανάλι να κάνεις πως βάζεις θα δεις να παρελαύνει η γκόμενα του, ο μπατζανάκης του βοηθού του χειρούργου που τον παρακολουθεί.. και το καλύτερο σε ζωντανή πολυκάναλη
ήταν η εκτίμηση του δασκάλου του στο δημοτικό..

Στο 83' στην 'καμινάδα' που εθιμικώ τω τρόπω πραγματοποιούσανε τα καμάρια του έθνους, κάθισε το ρημαδογκολ..
Σωστοί, όμως, οι Αγγλάρες. Πρώτα πανηγύρισαν-ξέφρενα.
Και μετά γκρίνιαξαν-σκεφτικά.
"Αϊντα", άκουσα τον λόκαλ μπάρμπα δίπλα, "αν πάμε έτσι", τον πούλο τον εκλαίγαμε.. [σε ελεύθερη μετάφραση του γράφοντος..].
Πέντε λεπτά ακόμη ζευγαρώσανε τα τέρματα-οι Τομπάγκοι όμως κερδίσανε τις εντυπώσεις..οεο..

Η εικόνα έφερνε σε Γιούρο '04. Σημαίες-ιαχές-και pints που χάσκανε αδειανά στα πέριξ. Κόρνες με μέτρο, ε..
Γυρίσαμε γραφείο με το φρόνημα αναπτερωμένο και τα βήματα βαρειά.
"Ξέρεις", μου κανε ο δικός μου, "εγώ είμαι Ιρλανδός! Στα αρχίδια μου, οι κωλόΕγγλέζοι.
Άμα θέλουνε να ξεφτιλιστούνε-πρόβλημα τους!" - μάλλον θα αναλογιζότανε τις 300 λίρες που 'χασε στους μπούκηδες: πως δηλ οι her majesty's θα βάζανε γκολ πριν το ημίχρονο..
C'me on mate! Έχω ένα Tuscany red σπίτι, σωστό διαμάντι..