διακοπεύοντας στη Σίφνο. γαμωσταυρίζοντας-τώρα. λίγο πριν ξαναΚυκλαδέψω..

veni, vidi, vici
[για να θυμηθούμε και λίγο τον Ιούλιο Κ.-μολονότι μπήκαμε στον Αύγουστο..]
Η Σίφνος ήταν υπέροχη-ελπίζω να παραμείνει και την επόμενη semana.
Ο απολογισμός ηταν συντριπτικός.
Ως παρέα πρέπει να τσακίσαμε τη μισή παραγωγή από αμπελοφάσουλα + στάνταρ ξεπαστρέψαμε τις αχινοαποικίες στα νότια του νησιού.

Συνοδεία ενός λίτρου ούζου σε ημερήσια βάση, ισχυρίζονται .. οι καραγκιοζοplayers δηλαδή.. πως απήγγειλα Εμπειρίκο γυμνός απάνου ΣΤΟ βράχο.
Νηφάλιος τώρα που το σκέφτομαι, το αποκλείω..ελπίζω μόνο να μην υπάρχει βιντεάκι στις 'ύποπτες' μέρες που ζούμε (-;

Φάγαμε ξύλο στο φουσκωτό-πολύ ξύλο-αλλά ελεγχόμενο.. ένας Ποσειδώνας ξέρει πως γλιτώσανε τα κινητά. Αλλά ήταν χάρμα. Εξερευνήσαμε τους χαμένους κολπίσκους-"γλώσσα λανθάνουσα".. πάλι;
Βουτήξαμε σε κάτι υπόγειες σπηλιές. Βγάλαμε και αρκετές πίνες και όστρακα.
Αγναντέψαμε από κάτι γκρεμνούς-και μετά, εγώ δηλαδή, έπεφτα σε ένα τρανς: ύπνος-ψευτοδιάβασμα και καταδύσεις στον κρύο βυθό να 'ρθω να στανιάρω..
Είχα όμως και φιλοσοφικές συζητήσεις με τους καινούριους φίλους μου-όταν βαριόντουσαν οι μεγάλοι έπαιρνα το Στέφανο και το Μάνο και τα πήγαινα σε άλλη παραλία.
Και μην ακούσω τίποτα για κουβαδάκια-τα καμάρια μου συζητάγανε για σοβαρά θέματα: για τους πειρατές, γιατί οι μπαμπάδες τους τρώγανε χορταρικά συνέχεια, γιατί δεν κοιμάμαι τα μεσημέρια, τι κάνω τα βράδια που δεν πάω μαζί τους για ύπνο στο σπίτι, για ένα τεράστιοο κοράλι που βγάλαμε και δεν μας άφηναν οι @#$%^&μπαμπάδες να κουβαλήσουμε σπίτι.. τέετοια πράγματα..

Και βουτάγαμε στους μυχούς με τα πράσινα νερά-και μαλώναμε με το Στέφανο και το Μάνο αν είναι πράσινα ή γαλάζια, αλλά πάλι τα 5χρονα δεν υποφέρουν από αχρωματοψία, σωστά ..;;

Κατά τα λοιπά, χαλαρότης.
Έπαιξα τάβλι και έλιωσα στα ανέκδοτα με το μεγαλο-Πασόκο μόνιμο επισκέπτη του νησιού.
[Τι είναι αυτοί οι πολιτικοί που μας κυβερνήσανε ρε παιδί μου ..; Τους έχει φοβηθεί το μάτι μου. Έτσι και πιάσουνε ζάρι στο χέρι τους γίνονται ΑΛΛΟΙ άνθρωποι.. Αυτοί δε σου πιάνουνε τη 'μάνα' και την 'παραμάνα', αυτοί σου αλλάζουν το αδόξαστο ..]
Αλλά πάλι ίσως και να τανε σύμπτωση ..

Οι τρανσαμινάσες μου ομως στο Θεό ..!
Μα, λέω σε μια νοσηλεύτρια φίλη, δε φταίω εγώ. "Ένεκα οι συγκυρίες..", που λεγε κι ο Τσιφόρος. Ένα βράδυ "που έβρεχε μονότονα"-σφηνάκια .. βρήκα κι εγώ να επισκεφτώ το Volto.
Τα μπαρ τα πήγαινα, όπως με πάει η κατηφόρα-ΒΑΣΙΚΗ αρχη: ξεκινάμε από ψηλά. κανα Δόλωμα, Αργώ, Cozy, κλπ
Όταν έφτανα στο Μπότζι τα βλεπα ήδη κωλυόμενα.
Θα 'ταν οι αέρηδες.
Αλλά πάλι, είναι και θέμα αντιπάλου.
Είχαμε ξεκινησει από το beach bar στον Πλατύ Γιαλό. Έτσι νομίζω δηλαδή. Είχαν προηγηθεί shakers, κιρ και τζιν-τόνικ.
Μετά ροζέ που ο φίλος μου ο κάπελας λέει πως τονίζει την επίγευση από το κουνελάκι. Αυτό που τσακίσαμε σε κείνη τη φοβερή ταράτσα.
Under the moonlight.
Αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας.. ;)
Ήταν τρεις-ήμουν ένας.
Ο αγώνας ήταν άνισος.
Πήγα να παίξω τεχνικά να πάρω κανα πόντο, έπεσα στο καναβάτσο στις καθυστερήσεις. 25 γύρους σφηνακια μας χρέωσε ο Θάνος ο barman εκείνη τη βραδιά. Μα τι διάλο διδάσκουν στα πιπίνια στις μέρες μας στα Αρσάκεια..
Τεσπα, λίγες μερες ακόμη και η Λέσχη των Βαρελοφρόνων θα αποκτούσε νέο επίτιμο πρόεδρο..20χρονα σου λέει μετά.

Τελευταία βραδυά κοιμήθηκα σ' ένα μπαλκόνι. Ο Γιάννης ο Τσακ έπαιζε το Speed Runner, 1/10.000-ούτε την Ελλάδα στο Euro έτσι..
Τελικά το καμάρι της ναυσιπλοϊας έφυγε!
Ήθελα και γυρισα-καλά να πάθω.. να με ζαλίζει ο κάθε κουλός και να λιώνω στο κλεινόν. Καυτό #$%^&*((*@ άστυ επρεπε να το αποκαλούνε.
Νο mercy!