Βενεζουέλα-Βραζιλία. Βαθειά στη σαβάνα.

Το αεροπλανάκι με έναν εκκωφαντικό θόρυβο βούτηξε πάνω στη ατέλειωτη σαβάνα.
Ο σχεδιασμός του Μ. προέβλεπε προσεδάφιση σε ένα μικρό αεροδρόμιο στα σύνορα με τη Βραζιλία. Το σύστημα λειτουργούσε κάπως-[δηλαδή ακριβώς] σαν αεροταξί. Ο συγκυβερνήτης μου εξήγησε πως θα κατέβαζαν τους ρέστους 3-4 τύπους [μηχανικοτέτοιους ..] που συνταξιδεύαμε σε ένα ορυχείο σε μια βόρεια επαρχία της Βραζιλίας. Θα κατέβαζε κατι ναύλους ακόμη μακριά στο νότο-νομίζω προς Μανάος-και ανυπερθέτως Τετάρτη πρωί ήταν πίσω.
Πήγα να κάνω μια πλακίτσα-"μην τολμήσουν και μας στήσουν", αλλά κοιτώντας την απεραντοσύνη του πράσινου γύρω μου δε μου βγήκε..
Από την άλλη, μου πήρε λίγη ώρα για να καταλάβω ότι ο αεροδιάδρομος που αντικρίζαμε ήταν ένας χωμάτινος, καλοστρωμένος (;) δρόμος που έτεμνε στα δύο μια απέραντη φυτεία.
Κρίνοντας από τους κραδασμούς στα πάκια μου, δεν ήταν τελικά και τόοσο αλφαδιασμένος :-).
Είχαν προηγηθεί τρεις-τέσσερις ώρες μιας απίθανης πτήσης σε χαμηλό υψόμετρο. Από το Caracas πάνω απ' τα Los Llanos. Απίθανες εναλλαγές τοπίου. Τα βλέμματα μας κολλημένα στα φινιστρίνια. Οι κόρες διεσταλμένες-εστιασμένες διαρκώς στην εναλλαγή των αποχρώσεων.
Θέλοντας να μάθω κάτι παραπάνω, είχα καθίσει σε ένα μικρό καρεκλάκι στο πιλοτήριο και ρώταγα. Συνέχεια. Για τα ατέλειωτα ποτάμια λίγο πριν το Δέλτα του Ορενόκου που αντικρίζαμε. Μεγαλύτεροι ο Paragua και ο Caroni, έσπαγαν-και έδεναν τα χρώματα της εύφορης γης. Για τη βλάστηση, για τα χωριά και τις κώμες.
Πρώτη στάση- κάπου στην Canaima [όπως το ομώνυμο super-woow cocktail, που έτρεχε στα απύλωτα λαρύγγια μας στη la isla Margarita τον προηγούμενο μήνα..]. Τι απίστευτο κοντράστ!

Ο ήλιος καίει κοντά στον τροπικό. Σκίζει κορμιά στη μέση της μέρας.
Ανοίγοντας την πόρτ του piper, ένα ορμητικό κύμα πλημμύρισε τα πάντα. Η διπλή επίστρωση στα γυαλιά ηλίου αποδείχτηκε λίγη. Προχώρησα πρώτος παίρνοντας βαθιές ανάσες. Η υγρασία έπνιγε τα πάντα. Τα μάτια ορθάνοιχτα να ανιχνεύουν στα γύρω. Ο Ben έβγαλε το ένα χέρι από το κόκπιτ-το άλλο στο πηδάλιο, σε ένδειξη χαιρετισμού. Ρasado mañana. Τemprano por la mañana, του φώναξα.
Με μια μικρή αποσκευή στο χέρι βαδίσαμε αβέβαια προς ένα ξύλινο παράπηγμα πίσω από το τέρμα της γραμμής που έδειχνε να τέμνει το πυκνό φάσμα του πράσινου.
Ένα σμάρι ιθαγενών έσπευσε να μας βοηθήσει. Με ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μιλούσαν γρήγορα σε μια τοπική διάλεκτο και χειρονομούσαν ακατάπαυστα. Θαρρείς πως μας ήξεραν και χτες. Τη γλυκιά μουλάτα πάντως που μου έτεινε το μπουκάλι με την παγωμένη κοκα-κόλα-πουτ@ν@ παγκοσμιοποίηση [fue almacenado en un cava con hielo ;-)], σίγουρα θα 'θελα να την ήξερα και χτες.. Συστήθηκα-Carolina μου απάντησε ζεστά.
Ανταπέδωσα το εκφραστικό της χαμόγελο με την αμηχανία του Ευρωπαίου. Ίσως και μια τζούρα θράσος, καθώς την κάρφωσα στα μάτια. Τhe familiarity of the exotic-the exoticism of familiarity. Πάντως το ατάραχο βλέμμα δεν το κατέβασε-το θυμάμαι ακόμα.

Λιγότερο απο ένα χιλιόμετρο πορείας και στάζοντας από ιδρώτα, συναντήσαμε τον Luis Moreno. Επιβλητικός με κείνο το μοναδικό στήσιμο που έχουν οι Λατινοαμερικάνοι μεγαλοκτηματίες, στεκόταν στην ξύλινη σκάλα του υποστατικού. Η παρέα ήταν κομμάτια. Ο Derek, μικρανεψούδι του οικοδεσπότη έκανε τις συστάσεις. Ο θείος μας σκλάβωσε-το ζήτημα ήταν πως εμείς δεν ήμασταν ακριβώς στη φάση για το τρελλό γλέντι..
Μετά από καμπόσες διανυκτερεύσεις στις Άνδεις, και ένα stopover στην πρωτεύουσα-πηγή σταθερής ανασφάλειας λόγω της ανυπέρβλητης εγκληματικότητας-second to none in the globe, το μόνο που σκέφτονταν -όλοι (;)- ήταν ο ύπνος. Αφήσαμε το μπάρμπα να κατεβάζει καντήλια στον 'καραγκιόζη Chavez' [δική μου συνοπτική εκδοχή των λεγομένων] και πέσαμε στη μάσα. Tην οποία συνοδέψαμε με μπόλικο κόκκινο χιλιάνικο κρασί. Η γενναιόδωρη φιλοξενία, δεν είναι μόνο γένους ελληνικού, ξανασκέφτηκα.
Τα γιγαντιαία μπριζολίκια από 'κανάδια' [=ελληνοποιημένη εκδοχή του canados>γελάδια] στη jargon της παρέας που τσακίσαμε αργότερα εκείνο το βράδυ τα θυμάται ο κόσμος ως σήμερα..
Διανυκτερεύσαμε στη φάρμα του Luis. Τα καταλύματα ήσαν ευρύχωρα και πάντως οι ανέσεις δεν συγκρίνονταν με τις συνθήκες στις άγριες βουνοπλαγιές των Άνδεων. Είχαμε όλοι δικά μας δωμάτια-και μπάνιο. Καραχλίδογλου. Καθώς έμπαινε το βραδάκι, το θερμόμετρο κατέβαινε αισθητά[από τους 40κάτι στους 25 C]-την υγρασία όμως δεν τη ξέχναγες. Εξάλλου, η προσαρμογή σε μια θερμοκρασία κοντά 30 βαθμούς διαφορά σε σχέση με το προ-προηγούμενο βράδυ στα βουνά, σόκαρε εξαντλητικά τους ταλαιπωρημένους οργανισμούς μας.

Βγήκα σ' ένα πλαϊνο μπαλκόνι. Άρχισα να περπατάω αργά στον περιμετρικό φράκτη. Λίγο πιο πέρα η οργιαστική βλάστηση ίσα που φωτιζότανε από ένα χλωμό φεγγάρι. Εκεί που σταματάγε ο φωτισμός[με ενέργεια από γεννήτρια], ξεκίναγε πηχτό το σκοτάδι. Στην άκρη οι καλύβες: εδώ καμπόηδες, εκεί εργάτες γης. Οι ήχοι-πολλοί ήχοι που αντηχούνε πέρα στη σαβάνα αργά το σούρουπο δεν με βοηθήσανε ιδιαίτερα να χαλαρώσω. Η ανασφάλεια του ανοίκειου.
Η Carolina με πλησίασε από πίσω χωρίς καν να το καταλάβω. Καμπύλες της γης στημένες το κορμί της. Μακριά-βαριά, μαύρα μαλλιά, πρόσωπο με έντονα ζυγωματικά και κίνηση γαζέλας. Πρέπει να φαινόμουνα συνοφρυωμένος, το 'χω αυτό όταν χάνομαι, γιατί κάτι πειρακτικό μου πέταξε. Ίσιωσα το σώμα μου, προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι χρηστικό.
Με τα σπασμένα μου ισπανικά επιχείρησα να στήσω ένα υποτυπώδη διάλογο. Μάλλον δεν είχε και πολύ σημασία. Καθίσαμε συντροφιά με ένα μπουκάλι -οικιακά αποσταγμένης- cachacha σε ένα ξύλινο πεζούλι πίσω από ένα βοηθητικό κτίσμα. Στα όρια της φάρμας. Εκείνη έστρωνε τα μαλλιά της και το στενό τούλι που έπαιζε ρόλο φούστας κι εγώ χυμένος σε μια τάβλα να 'χω χάσει την αίσθηση του τόπου και του χρόνου.
Ήταν -λέει-19 και είχε πάει μια φορά στο Caracas αλλά δεν κατόρθωσε να μείνει στο bario που 'μεναν κάτι συγγενείς της πάνω από ένα μήνα. Έτσι δηλαδή, νομίζω πως μου είπε.
¿qué sobre usted hombre griego extraño?
Εγώ, πάλι, κοιτούσα πάνω μου τον ουρανό έχοντας τα ρουθούνια διάπλατα, με το ύφος του ανθρώπου που προσπαθεί να ρουφήξει. Όταν εξοικειώθηκα πια με το φεγγάρι, τους ήχους και τις γύρω -απροσδιόριστες- μυρωδιές, είπα να ρουφήξω τα μεγάλα σαρκώδη χείλια.
Ο ουρανός κι η γη αλλάξαν θέσεις.
Και η νύχτα μας κατάπιε.