Slipping away.. ή όσο παίρνει μια κατάβαση απ΄την κορυφή

Tο ραντεβού κλείστηκε την παραμονή με συνοπτικές διαδικασίες.
Ξημερώνοντας σήκωθηκα λίγο πριν το ξυπνητήρι. Λίγο ράθυμα αλλά σταθερά.
Καθαρός ουρανός, φως πολύ και ένας γρήγορος καφές στο Σείριο να 'ρθουμε στα ίσα μας.
Πρέπει να 'μασταν από τους τελευταίους χθεσινούς εραστές του βουνού-αλλά πάλι ήταν ΟΚ.
Ο Βill που τυχαία αντάμωσα στα ταμεία μου θύμισε τις αλητείες μας στο ίδιο αυτό βουνό την περασμένη-[και βάλε] δεκαετία.. Fu*&^ck

Το χιόνι μάλλον λίγο-αλλά η ορατότητα εντυπωσιακή.
Στην κορυφή του λιφτ, άνοιξα το i-pod μου με τραγούδια επιλεγμένα ειδικά για τη στιγμή και γλίστρησα στην πλαγιά.
Απαλά στην αρχή, γλυκά μα και λίγο σφιγμένα.
Η πίστα γνώριμη, οι κούρμπες της οικείες αλλά οι αντοχές άλλες πια.
Ανοιχτή στροφή, κλειστό κόψιμο, σπάσιμο μέσης, το σώμα άρχισε να ανταποκρίνεται. Βαθμιαία.
Πιτσιρικάδες με το μπαμπά, θλιμμένες μαθήτριες που ήρθαν να κλάψουν στο βουνό το Χριστόδουλα-αν κρίνω από τις συζητήσεις στα καρεκλάκια του λιφτ, πορωμένοι snowboardάδες, εισοδηματίες που βαρέθηκαν την Κουρσεβέλ, ένα ετερόκλητο αισθητικά ανθρώπινο σμάρι τιτιβίζον με επίκεντρο το σαλέ και σήμα κατατεθέν τη ζεστή σοκολάτα στο χέρι.

The threshold is breaking, tonight
Είπα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στο τριθέσιο-πίστα κλειστή λόγω ανωμαλίας στο στρώσιμο και με πετρούλες να ξεφυτρώνουν παντού..
Το σλάλομ του τρόμου.
Γλίτωσα οριακά το σαβούρδισμα και ακόμα έχω στ' αυτιά μου τον ήχο του πάγου που έσχιζε κόντρα στην κλίση κάθετα το πέδιλο.
Και μετά είπα να ανταμώσω κι εγώ το θεό.

Open to everything happy and sad
Στην πιο ψηλή κορυφή, πήγα στην πιο απομονωμένη γωνιά, έπιασα θέση στον σμιλεμένο πάγο και άρχισα να παρατηρώ τα σύννεφα που σχεδόν τ' άγγιζα.
Καθώς περνούσαν.
Σε απίστευτα σχήματα.
Βυθίστηκα στις μουσικές μου, κατέβασα ρολά και αποστασιοποιήθηκα από τα χρώματα και τους ήχους.
Και σκεφτόμουνα.
Πολλά.
Seeing the good when it's all going bad
Και αίφνης καθάριζε ο νους και έτρεχα με το ασημί σύννεφο να πιάσω την επόμενη έγνοια μου.
Από χιονόμπαλα γινόμουν 'αμμόλοφος' μικρό μου και πάλι μεταμορφωνόμουνα σε κομμάτι πάγο.
Μα φλόγιζα.
Και μετά πάγωσε η ανάσα μου και είπα να σηκωθώ-μαζί ένιωσα το κάψιμο του Απόλλωνα στο μέτωπο δοκιμάζοντας να μορφάσω.
Η στάμπα του ήλιου στον rookie του βουνού.
Η θέα μέχρι τη θάλασσα κι η αίσθηση του ορεινού όγκου από κάτω ήταν φανταστική. Εικόνα ονειρική και άπιαστη.
Με μια ανείπωτη γεύση πληρότητας και με παιδιάστικο ενθουσιασμό ξεκίνησα το ταξίδι από την κορυφή. Πατώντας δυνατά έδωσα ώθηση και εκτοξεύτηκα.
All the way down.

Seeing the sun when I can't really see
Πηδώντας βουναλάκια, επιταχύνοντας για να σκαρφαλώσω σε κάθετες κλίσεις, χορεύοντας με τα μπατόν.
Eager to go through.
Δοκιμάζοντας να ακολουθήσω υπάρχουσες-τις πιο ακραίες τροχιές. Ίσως και ένα κλικ έξω από την πεπατημένη.
[αλλά μήπως αυτό δεν έκανα πάντα..;]
Και τραγουδώντας.
Παράφωνη φιγούρα ντυμένη στα ροδιά διαγράφοντας έκκεντρες πορείες στο λευκό.
Στο κενό.
Οπως θέλεις πάρτο.

Hoping the sun will at least look at me
Χαρούμενες μελωδίες με αμφίσημους στίχους.
Ιδρωμένα ολιγόλεπτα breaks ίσα για να προσαρμόσω την play-list μου.
Μάτια διάφανα, ρουθούνια ανοιχτά.
Νομίζω πως αυτές είναι οι στιγμές που θέλω να θυμάμαι τον εαυτό μου.
Έξω από το σώμα μου.
Και έτσι θα 'θελα να σβήσω...

All that I needed I never could say
Hold on to people they're slipping away
Hold on to this while it's slipping away . . .


Τη θεωρώ μια από τις ωραιότερες μελωδίες του Moby. Αν και δεν έχω απάντηση στο γιατί..





All that we needed, was right
The threshold is breaking, tonight

Open to everything happy and sad
Seeing the good when it's all going bad
Seeing the sun when I can't really see
Hoping the sun will at least look at me

Focus on everything better today
All that I needed I never could say
Hold on to people they're slipping away
Hold on to this while it's slipping away

All that we needed, tonight
Are people who love us, and life
I know how it feels to need
Oh when we leave here, you'll see

Open to everything happy and sad
Seeing the good when it's all going bad
Seeing the sun when I can't really see
Hoping the sun will at least look at me

Focus on everything better today
All that I needed I never could say
Hold on to people they're slipping away
Hold on to this while it's slipping away

So long
So long

Open to everything happy and sad
Seeing the good when it's all going bad
Seeing the sun when I can't really see
Hoping the sun will at least look at me

Focus on everything better today
All that I needed I never could say

Hold on to people they're slipping away
Hold on to people they're slipping away
Hold on to people they're slipping away
Hold on to people they're slipping away
. . .


ΥΓ. Μια φίλη που της έγραψα σήμερα πως ανεβήκαμε με το Μήτσο στο βουνό, μου απάντησε πως "προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας".
Είχε, ασφαλώς, δίκιο-αυτό ακριβώς κάνουμε.
Όπως όλοι δηλαδή..