Ιστορίες με στρας, σκέψεις, ρεύσεις, παύσεις, τράς, αλλά χωρίς 'rush'...

Monday, March 10, 2008

ο γορίλλας .. και άλλες -καθαροδευτεριάτικες- ιστορίες...

Ζωή, μασκαράτα.
Ηρθε κι η καθαρά δευτέρα και οι μάσκες ακόμη εκεί..!
Μούφα νομοσχέδια, fake αντιδράσεις, συλλαλητήρια μεταμφιεσμένων Ζορρό για τη Μακεδο(Νίτσα) ΜΑΣ, ο Τσιπράκος μοτοσυκλετιστής, ο Γιωργάκης-ριζοσπάστης 'keeps walking', ο Γκαργκάνας ευαισθητούλης, ο Ολυμπιακός κερδίζει, λέει, τις εντυπώσεις στο Stamford Bridge κι ο Καραγκιόζης φούρναρης..

Ζωή σα γραμματόσημο-σε κολλάνε και σε στέλνουνε καλιά σου, όπου γουστάρουνε
Ζωή σαν ηρεμιστικό-καταπραϋνει τα άλγη, ώστε να πάμε όλοι από ασύγγνωστο άνοια.
Πέσαμε σε κακή συναστρία, μην ειν' ανάδρομος ο Ερμής..;
Δεν ξέρω.
Frankly, my dear..
[Μόλις επέστρεψα από εκδρομή και δεν είμαι για πολλά ;-)]

Στον πεζόδρομο της Κοραή.
Παρκάρω λίγο πιο πέρα από το Green.
Στο παγκάκι, πλάγια ματιά στο ζευγάρι που κοιτιέται.
Παράταιρη εικόνα-μα τρυφερή.
Εκείνος, εμφανώς μετανάστης κοντά στα 50 (;), φτωχικά ντυμένος, κουρασμένα ζυγωματικά-εκείνη γηγενής, λίγο μικρότερη, σαν από μακρινή επαρχία, άβαφο πρόσωπο σαν κυρία του κατηχητικού από τα 50's.
Κοιταζόντουσαν στα μάτια.
Η στάση του σώματος, κάθονταν σε γωνία και σε κάποια απόσταση, μαρτυρούσε ανοικειότητα μεταξύ τους.
Εκείνη τη στιγμή μάλλον θα γνωρίστηκαν.
Αλλά υπήρχε μια φλόγα..

"Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", γράφανε κάποτε στους τοίχους.
προς το παρόν μόνο το δίκιο της Φάνης, βλέπω στα πέριξ.
αύριο-μεθαύριο της καραπουτ@ν@ρ@ς στο κέντρο.
προσωπικά, δεν δίνω δεκαράκι παλαιϊκό για όλα τούτα-έχω βεβαιωθεί πως δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω σύνταξη ούτε του αγίου π0^Τ$0Υ ανήμερα.
one way or another, θα 'χω τινάξει τα πάπαλα νωρίτερα.
δεν θα ζήσω για να δω το τέλος του πάρτυ.
κυνικό, ε..;
μπορεί-αλλά η -περίφημη- "αλληλλεγγύη των γενεών", το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο δομήθηκε το νεοτερικό κράτος πρόνοιας τα 'χει κακαρώσει.
και όχι μόνον χάρις στην ευθύνη του 'ληστρικού' κράτους και της 'νεοφιλελεύθερης λαίλαπας'...
ποιός στ' αλήθεια πιστεύει πως η βάρκα με τα -όποια- μπαλώματα αντέχει ..;
μπορούμε να ολοφύρομαστε όσο θέλουμε-αλλά να μη δουλευόμαστε κιόλας._
Ποιός θα μας σώσει..;
Από μεσσίες χόρτασα-μήπως κανας γορίλλας να 'ναι η λύσις για τους "συναθροισμένους στην αγορά".. ;




νομίζω πως η διασκευή αυτή του Χρήστου Θηβαίου από το ομώνυμο γαλλικό τραγουδάκι, λέει πολλά




Όλα τα λεφτά, ωστόσο, η πρώτη εκτέλεση:
Georges Brassens - Le Gorille (Bobino, 1972)
last but not least, προσοχή στη λαγάνα, μη σας κάτσει βαριά, ε..







5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Είπατε μια μεγάλη αλήθεια: οι περισσότεροι δεν θα προλάβουμε να πάρουμε σύνταξη και το ξέρουμε.

3/11/2008 11:04:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Εγώ ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω. Για ποιό λόγο πρέπει να είναι κανείς υποχρεωμένος να πληρώνει σε συγκεκριμένο ασφαλιστικό ταμείο ανάλογα με το επάγγελμα που εξασκεί; Εδώ στη Μ.Βρετανία πληρώνεις ένα ποσοστό από το μισθό σου για το εθνικό σύστημα υγείας (που σου παρέχει περίθαλψη ΠΑΝΤΟΥ) και από εκεί και πέρα, όσον αφορά τη σύνταξη,μπορείς να μην πληρώνεις τίποτα σε κανένα (κερατά), οπότε είναι αυτονόητο ότι μπορείς να ρυθμίσεις εσύ ο ίδιος, πόσα θέλεις (και μπορείς) να δίνεις κάθε μήνα για τη σύνταξη σου, και αυτό χώρις να χρειάζεται να κάνεις τάμα για να πάρεις έεεεεστω και κάτι (κανείς δεν σου λέει πόσα) οπότε κάνεις περαιτέρω οικονομία στα κεριά, βοηθάς έτσι και το περιβάλλον :-)
Πες μου εσύ τώρα, γιατί να γυρίσω πίσω?

3/11/2008 11:45:00 AM

 
Blogger suigenerisav said...

@
ανώνυμο
το ξέρουμε-μα δεν το μολογάμε. και κλαίμε τον πεθαμένο..

@
angelos
Σάματις καταλαβαίνω εγώ..;
Οταν το σύστημα ξεκίνησε, είχε μια συγκεκριμένη λογική. στην πορεία το πράγμα ξέφτισε. και η συγκέντρωση των εισφορών των ασφαλισμένων επί δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη των δημόσιων [διάβαζε, πρόσκαιρων κυβερνητικών] ελλειμμάτων, ενώ όχι σπάνια διασπαθίστηκε ασύστολα. από όλους.
το παιχνιδάκι της λογιστικής μετατόπισης οικονομικών μεγεθών έλαβε τέλος άμα τη πανηγυρική εισόδω μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια των κουτόφραγκων στα mid-90's.
[γιαυτό τραγούδαγε, αν ξέρετε δλδ, ο Ρουβάς εκείνη την εποχή "αρχίζουν τα δύσκολα"..]
anyway, εμείς, βαθιά συντηρητικοί, παραμένουμε προσκολλημένοι σε ένα δόγμα που έχει εκμετρήσει το ζην. και καταγγέλουμε εμφατικά κάθε προσπάθεια αλλαγής του συστήματος -στρουθοκαμηλίζοντας επιδεικτικά.
εδώ μεγάλε, έχει σπάσει μονομερώς το συμβόλαιο και κανείς δεν μιλάει.
οι πάνω από τα 50 κοιτάνε να γλιτώσουνε όσα μπορούν και οι από κάτω πληρώνουνε αγόγγυστα κερατιάτικα..
και φαντασιώνονται πως θα ζήσουν να τα χαρούνε.
ή εν πάση περιπτώσει, 'κάτι' θα γίνει τελικά..
όταν τα απλά μαθηματικά δε βγάζουν θετικό αποτέλεσμα στους πόθους μας, επιστρατεύεται η μεταφυσική σε όλο της το μεγαλείο!
Γιατί να γυρίσεις...;
έλα ντε.
γιατί μας λείπεις, ίσως..(;)
γιατί θέλουμε να έχουμε τη γυναίκα σου κοντά μας-για να μη μιλήσω για το σκύλο σου.. lol, lol

3/11/2008 12:39:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

To angelos

Tha symfwnisw: Na mi gyriseis pisw!


Ypografi: Kounavina

3/12/2008 02:24:00 AM

 
Blogger alienlover said...

να, κάτι τέτοια ευχάριστα ακούω και δεν γυρναώ-δεν γυρνάω ΛΕΜΕ!!!


υγ. νομίζω πως μοιραζόμαστε το ίδιο μουσικό γούστο! :)

5/07/2008 10:42:00 PM

 

Post a Comment

<< Home