filoxenoumenos sto 'filoxeneio'
Το ποστ που ανεβάζω σε εβδομαδιαία -πάνω κάτω- βάση, αυτή τη φορά βρίσκεται αναρτημένο στο φιλόξενο Φιλοξενείο.
Ελπίζω μόνο πως ο εξομολογητικός τόνος σε μια ασυνήθιστη για τις blogοσυνήθειες μου ιστορία εναρμονίζεται με το φλογερό οίστρο που μας μαζεύει, όλα τα αδέσποτα στο ζεστό χώρο του..
8 Comments:
τα κείμενά σου πρέπει να διαβάζονται πολύ ευρύτερα...για το καλό όλων.
1/26/2007 01:43:00 PM
Ενα εξαιρετικο αφηγημα.Να σαι καλα.
1/26/2007 04:48:00 PM
@
roidis
με τιμάς αγαπητέ! αμοιβαία τα αισθήματα-και εξίσου κοινή η διαπίστωση για τα εξαιρετικά 'χρήσιμα' κείμενα σου
@
kairos
σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως.
[Κάποτε είχαμε γνωριστεί κιόλας σε ένα τραπέζι με κοινούς φίλους :-)]
1/26/2007 05:23:00 PM
Φοβερή ιστορία, μα την αλήθεια!
Ευχαριστώ:-)))
1/26/2007 05:23:00 PM
Σας μερσώ για τα .. κόπλιμεντς. Υπήρξατε υποδειγματικός φιλοξενούμενος. :)
1/26/2007 06:48:00 PM
Κάποτε στην Αμερική λοιπόν....
1/28/2007 09:56:00 AM
Αποκαλυψτε τους ευχαριστως.
1/29/2007 01:22:00 AM
@
rodia
σας ευχαριστώ-εσάς,μια γνήσια blogger ;-)
@
oistros
oίστρε που παίρνεις τα παιδιά, πάρε με και μένα! LoL
@
shortstories1000
Aκριβώς. Θα ήταν ένας πρέπων τίτλος..
@
kairos
Για ευνόητους λόγους διασφαλισης της ανωνυμίας μου, κωλύομαι. :-)
Το μόνο που δύναμαι να σας πω είναι ότι συναντηθήκαμε πριν κανα τριάρι χρόνια στην ταβέρνα του Καραβίτη-με φιλική σας παρέα από τον καλλιτεχνικό χώρο..
Δεν ξέρει ποτέ κανείς πάλι τι του επιφυλάσσει το μέλλον!
1/29/2007 01:35:00 AM
Post a Comment
<< Home