Ιστορίες με στρας, σκέψεις, ρεύσεις, παύσεις, τράς, αλλά χωρίς 'rush'...

Wednesday, March 19, 2008

Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα

H Kαρυοφυλλιά ήταν εξαιρετική χθες.
Αν, εξακολουθώ να τη θεωρώ υπερτιμημένη, παραμένει μια κορυφαία ερμηνεύτρια.
Βγήκαμε όλοι μαζί μετά με Σωτήρη και Κατερίνα για κάτι πρόχειρο.
Συνολικά, το στήσιμο και η σκηνοθεσία του φίλου μου, once more μου έδειξαν τι σημαίνει χαμηλοί τόνοι και ευαισθησία.
Μένω κολλημένος στη φράση που προφέρει, καθώς το όνειρο κλιμακώνεται, η Καρυοφυλλιά-Έμιλυ: "η ενασχόληση με την ποίηση, είναι κι αυτός ένας τρόπος θανάτου.."..
Φλασάρω με impact στην απέναντι πολυθρόνα.
Της χαμογελώ αχνά λέγοντας κάτι ασήμαντο. Με κοιτά.
Ανταποκρίνεται με εκείνο το ιδιαίτερο μειδίαμα που δεν σου επιτρέπει να αντιληφθείς αν εκφράζεται ή συνεχίζει να παίζει την προηγούμενη ηρωίδα. Παρεμβάλλεται κάτι άσχετο.
Ζεστή χειραψία λήξης.

Εspresso με το Σωτήρη στη Μαβίλλη.
Lungo.
Απογευματάκι με σπασμένες αχτίδες.
Έχουμε βγει από τον ζεν όροφο με τους γκρίζους γραφειοκράτες. Ο δικός μου έκανε casting σε όλα τα γκομενάκια του Μαγαζιού. Τους έπαιρνε μέτρα κανονικά..
Έκοψε, λέει, φλέβες με το character του κλητήρα μας.
"Ρε μαλάκα", νεύω σε κάποια φάση, "εμένα πως με κόβεις;"
"Α, καλά.." κάνει στο φτερό. "Φτυστός ο Τόνυ Σοπράνο αγόρι μου!"
Και γαμηθήκαμε κι οι δυό στο γέλιο..

Μπαίνω σπίτι. Τα φώτα σβήνουν. Ξετρυπώνω κεριά, κεράκια, κηροπήγια, καντήλια αρωματικά και ποικίλα κεροειδή.
Αράζω καναπέ.
Έξω, βουή
Όταν πέφτει το ρεύμα, θυμάσαι ν' ακούς.
Να αναγνωρίζεις δλδ όλα αυτά που οι λάμψεις από το πι-σι-, την τι-βί, το σι-ντι κάλυπταν.
Logico ? >(που λέει κι ο αμίγος μου ο Σέρτζιο στη Βενεζουέλα).
Ξεκινάω με κέφι να διαβάζω το requiem του αιρετικού Νίκου Νικολαϊδη.
Μια στεκιά στο Μάτι του Μοντεζούμα.

Ιvy για βραδυνό με τους κολλητούς.
Εργένικη μάζωξη με όχι τόσο προβλέψιμες θεματικές και 'μεγάλες' αποφάσεις μεταξύ φίλων που επισφραγίζονται με τον παραδοσιακό ανδρικό τρόπο όσων ανδρώθηκαν στα '80s.
'Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα'
Πριν το φινάλε, ο dj βάζει ένα από τα (πολύ) αγαπημένα μου




Ι know all there is to know about the crying game
I ve had my share of the crying game

First there are kisses, then there are sighs
And then before you know where you are
Youre sayin goodbye

One day soon I m gonna tell the moon about the crying game
And if he knows maybe he ll explain

Why there are heartaches, why there are tears
And what to do to stop feeling blue
When love disappears

I know all there is to know about the crying game
I ve had my share of the crying game

First there are kisses, then there are sighs
And then before you know where you are
You re sayin goodbye

Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game

20 Comments:

Blogger gasireu said...

This comment has been removed by the author.

3/19/2008 11:36:00 AM

 
Blogger gasireu said...

της λέγανε κάποιοι κάτι αηδίες και απαντούσε με αυτή την ευγένεια με έκπληξη, ''είναι πολύ γλυκά αυτά που μου λέτε''. τι να πει άλλο.
οι γυναίκες ήταν οι πλέον συγκινητικές χτες, αν λέμε για το ίδιο. αναφορά στο ντύσιμο της και το στήσιμο, σέβεται πάντα τον εαυτό της, το ρόλο, και τη ''μόδα''.
μερικούς ανθρώπους τους εκτιμάς από κοντά πιο πολύ.

3/19/2008 11:37:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

αγαπώ το συγκεκριμένο τραγούδι. άραγε οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που νιώθουν ένα σφίξιμο στην καρδιά όταν το ακούν και σε αυτούς που απλά το ακούν?


irrelevant

3/19/2008 12:47:00 PM

 
Blogger suigenerisav said...

@
gasireu
φαντάζομαι αναφέρεστε σε κάτι συνεντεύξεις του κ@λ0υ που την τραβάγανε..
αν λέμε για το ίδιο

@
ανώνυμος/η
ακριβώς. σ' αυτές τις δύο κατηγορίες χωρίζονται..
;-)
[υγ.1.-προς άπαντες 'ανώνυμους' σχολιαστές:
γιατί δεν επιλέγετε ένα-κάποιο όνομα για να περιβάλλετε τις απόψεις σας..;
2. διόλου irrelevant, my dear..]

3/20/2008 12:51:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

A, διαφωνώ ,
Without Crying game ,
Art of Living doesn't exist..
Θλιμμένη η σημερινή μουσική επιλογή.


keepinganonymity, για να μας ξεχωρίζετε εμάς τους ανώνυμους

3/20/2008 07:48:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Φίλτατε, ένα παράπονο θα εκφράσω μόνο. Σε όλες τις εξορμήσεις αναφέρεσαι σε στεκια in.Ωστόσο νομίζω ότι και στην Κυψέλη δεν περνάμε άσχημα...σε όλα τα επίπεδα.Keep writing...

3/20/2008 10:06:00 AM

 
Blogger suigenerisav said...

@
anonymous (1)
'art of living'.. ;-)
art of leaving

@
anonymous (2)>[ρεμάλι της Φωκίωνος]
Καλά, να εκφράσετε παράπονον-πριν ή μετά την απονομή χρυσού ωρολογίου στην αφεντιά μου..;
(lol)
Θα κοιτάξω να εξαλείψω τις -τυχόν- υπόρρητες ταξικές σημάνσεις που υπαινίσσεστε..
ΑΜΑ κάνετε τον κόπο και με καλείτε συχνότερα, αντί να μπεκροπίνετε μόνοι σας..

άκου εκεί 'φίλτατε', παλιολουμπίνα..!

3/20/2008 10:24:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

εμ, θα ξαναδιευκρινισω οτι είμαι η irrelevant.

χαίρομαι που συμφωνούμε.



irrelevant ( :-) )

3/20/2008 10:24:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Art of living !
Art of leaving !
What's the difference ?
Can't see any !


keeping_anonymity

3/20/2008 10:30:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

If I may say so, the art of living lies, among others, in staying when you must and withdrowing when you should.
Leaving is not the same as following a new track.

(τι γράφω πρωί πρωί...)


irrelevant

3/20/2008 10:34:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

On the same center some times, I add !

I agree, irrelevant !
The only question is Art of doing that !


@ keeping_anninymity

PS I put my comment although I think we are making things more difficult than they are..
on the other hand this might be a kind of "thoughts-expansion"

3/20/2008 10:45:00 AM

 
Blogger gasireu said...

ακριβώς αυτές, συν κάτι εμβόλιμους fun τύπου, ξέρετε...

3/20/2008 04:19:00 PM

 
Blogger suigenerisav said...

@
gasireu
ξέρω, ξέρω..


@
irrelevant - (&) keeping anonymity
i)βλέπω σήμερα μετά, από καιρό, διεξάγεται ένας ενδιαφέρων διάλογος στη σελίδα μου..
σημειώνω τη διαφωνία ανάμεσα στην έννοια του 'λίβινγκ'.
Η irrelevant αναφέρεται στην αποχώρηση-"when you should".
Φαντάζομαι πως θα της είναι ευδιάκριτα και ίσως δεδομένα τα όρια, γιατί για μένα πάντως δεν είναι..
Η 'διατηρώσα_την_ανωνυμία_(της) επιμένει πως "απλά κάνουμε τα πράγματα πιο δύσκολα απ' ότι είναι".
Θέλουν κάτι να πουν οι ποιήτριες..;
;-)

ii) υγ.[άσχετο] κορίτσια, εγώ θα επιμείνω: δοκιμάστε με λίγο ευρηματικότερες υπογραφές-αφού, είμαι σίγουρος, πως μπορείτε..

3/20/2008 05:58:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

είπα ποια είναι κατά τη γνώμη μου η Τέχνη, όχι ότι την κατέχω... :-)

επίσης, διάλεξα αυτό το nick και με αυτό υπογράφω παντού τα σχόλιά μου. αν είναι να μου το κατακρίνεις, άλλη φορά θα σχολιάζω ανώνυμα...

επίσης, εγώ για ένα τραγούδι δεν έγραψα??



irrelevant

3/20/2008 06:05:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

Απαντώ,
(1)με μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, σχεδόν πάντα.
"Όλες οί βλεννόρροιες θεραπεύονται εκτός από τήν πρώτη" , γράφει πολύ σωστά ο συγγραφέας.Η φράση μένει, οπότε διαβάζοντας ξανά τον τίτλο, αναμένεις να προκύψουν και στο κείμενο τα ιδιοτύπως εκφραζόμενα.
Απόλυτα αντιληπτό.
Συνεπώς δεν υπάρχει παραπάνω μετάφραση.
(2) Κατόπιν έρχονται τα living, art of living, art of leaving, should be leaving etc etc δηλαδή απλές(tr) αντιλήψεις πάνω στην (προσωπική) τέχνη του βίου.
επεκτείνοτας (;) τη συζήτηση μέσω του λογοπαιγνίου.
Εκλάβετέ το ως προσωπική κατάθεση απόψεων


keeping_anonymity , έχετε δίκιο δεν είναι εμπνευσμένο αλλά προς το παρόν ας μείνει έτσι

ΥΓ Είναι ευχάριστο που μετά από τόσο καιρό έστω κι έτσι, διεξάγεται ένας ενδιαφέρον(;) διάλογος στη σελίδα σας. Της αξίζει. Μπορεί αυτός να ήταν ο σκοπός, στη μετάφραση του art of
l(ea)iving , who knows ?

3/20/2008 07:03:00 PM

 
Blogger suigenerisav said...

@
irrelevant
"είπα ποια είναι κατά τη γνώμη μου η Τέχνη, όχι ότι την κατέχω... :-)"
α, γιατί εμένα μου φάνηκε να έχετε το mastering του πράγματος..
και σκέφτηκα πως κάτι μπορώ να μάθω. Από σας.

"επίσης, διάλεξα αυτό το nick και με αυτό υπογράφω παντού τα σχόλια μου."
Άμα είναι έτσι και έχετε καταχωρηθεί με αυτό το nick, να μην σας το αλλάξω εγώ.. ;-)

"αν είναι να μου το κατακρίνεις, άλλη φορά θα σχολιάζω ανώνυμα..."
η περίοδος συνιστά ένα έξοχο παράδειγμα αυτού που οι αγγλοσάξονες αποκαλούν understatement.. lol

"επίσης, εγώ για ένα τραγούδι δεν έγραψα??"
ασφαλώς-μόνο.

3/20/2008 07:28:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

σουξε ο σουης με το ποστ του...

3/27/2008 12:00:00 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Irrelevant και εγώ.
Απλά μια καλησπέρα (και ένα συγγνώμη).

3/28/2008 09:01:00 PM

 
Blogger Giannis Kafatos said...

έχει περάσει καιρός από τοτε που έγραψες αυτό το ποστάκιον, τώρα όμως κάπου σε πέτυχα χαζ-ο-βλογκόντας. Μ' αρεσε το ποστ, ευχαριστώ για το τραγουδάκι. το θυμάσαι στην εκτέλεση από την ταινία το παιχνίδι των λυγμων? άψογο.
Αφού σ' άρεσε η στεκιά, πέρνα μια βολτα από το βλογκ μου να ακούσεις Τζούμα να διαβάζει αποσπάσματα από το ΄δικό του βιβλίο (Ως εκ Θαύματος) που με ένα τρόπο συνδέεται με αυτό του Νικολαϊδη
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
καλό πάσκουα
:)

4/21/2008 06:41:00 PM

 
Anonymous Anonymous said...

H Καρυοφυλλια..αξιζει τα παντα.Και ως Εμιλυ μας αγγιξε και ως Ενριετ,αλλα και με ολους τους ρολους της.

5/01/2008 02:21:00 AM

 

Post a Comment

<< Home