Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα

H Kαρυοφυλλιά ήταν εξαιρετική χθες.
Αν, εξακολουθώ να τη θεωρώ υπερτιμημένη, παραμένει μια κορυφαία ερμηνεύτρια.
Βγήκαμε όλοι μαζί μετά με Σωτήρη και Κατερίνα για κάτι πρόχειρο.
Συνολικά, το στήσιμο και η σκηνοθεσία του φίλου μου, once more μου έδειξαν τι σημαίνει χαμηλοί τόνοι και ευαισθησία.
Μένω κολλημένος στη φράση που προφέρει, καθώς το όνειρο κλιμακώνεται, η Καρυοφυλλιά-Έμιλυ: "η ενασχόληση με την ποίηση, είναι κι αυτός ένας τρόπος θανάτου.."..
Φλασάρω με impact στην απέναντι πολυθρόνα.
Της χαμογελώ αχνά λέγοντας κάτι ασήμαντο. Με κοιτά.
Ανταποκρίνεται με εκείνο το ιδιαίτερο μειδίαμα που δεν σου επιτρέπει να αντιληφθείς αν εκφράζεται ή συνεχίζει να παίζει την προηγούμενη ηρωίδα. Παρεμβάλλεται κάτι άσχετο.
Ζεστή χειραψία λήξης.

Εspresso με το Σωτήρη στη Μαβίλλη.
Lungo.
Απογευματάκι με σπασμένες αχτίδες.
Έχουμε βγει από τον ζεν όροφο με τους γκρίζους γραφειοκράτες. Ο δικός μου έκανε casting σε όλα τα γκομενάκια του Μαγαζιού. Τους έπαιρνε μέτρα κανονικά..
Έκοψε, λέει, φλέβες με το character του κλητήρα μας.
"Ρε μαλάκα", νεύω σε κάποια φάση, "εμένα πως με κόβεις;"
"Α, καλά.." κάνει στο φτερό. "Φτυστός ο Τόνυ Σοπράνο αγόρι μου!"
Και γαμηθήκαμε κι οι δυό στο γέλιο..

Μπαίνω σπίτι. Τα φώτα σβήνουν. Ξετρυπώνω κεριά, κεράκια, κηροπήγια, καντήλια αρωματικά και ποικίλα κεροειδή.
Αράζω καναπέ.
Έξω, βουή
Όταν πέφτει το ρεύμα, θυμάσαι ν' ακούς.
Να αναγνωρίζεις δλδ όλα αυτά που οι λάμψεις από το πι-σι-, την τι-βί, το σι-ντι κάλυπταν.
Logico ? >(που λέει κι ο αμίγος μου ο Σέρτζιο στη Βενεζουέλα).
Ξεκινάω με κέφι να διαβάζω το requiem του αιρετικού Νίκου Νικολαϊδη.
Μια στεκιά στο Μάτι του Μοντεζούμα.

Ιvy για βραδυνό με τους κολλητούς.
Εργένικη μάζωξη με όχι τόσο προβλέψιμες θεματικές και 'μεγάλες' αποφάσεις μεταξύ φίλων που επισφραγίζονται με τον παραδοσιακό ανδρικό τρόπο όσων ανδρώθηκαν στα '80s.
'Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα'
Πριν το φινάλε, ο dj βάζει ένα από τα (πολύ) αγαπημένα μου




Ι know all there is to know about the crying game
I ve had my share of the crying game

First there are kisses, then there are sighs
And then before you know where you are
Youre sayin goodbye

One day soon I m gonna tell the moon about the crying game
And if he knows maybe he ll explain

Why there are heartaches, why there are tears
And what to do to stop feeling blue
When love disappears

I know all there is to know about the crying game
I ve had my share of the crying game

First there are kisses, then there are sighs
And then before you know where you are
You re sayin goodbye

Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game
Dont want no more of the crying game

that's the living..

Are you aching for the blade?
That's OK, we're insured
Είμαστε ρε πούστη..;

Are you aching for the grave?
That's OK, we're insured
insured, indeed..

We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
κοιτώ τον ανοιχτόχρωμο τοίχο. εστιάζω τη ματιά μου και νιώθω πως τον τρυπάω.
ντρρρ, πετάγεται άσπρη σκόνη.
από πίσω βγαίνουνε φιγούρες γνώριμες. οικείες. ακούγονται γέλια.
το ηχόχρωμα είναι γνωστό.
η ευγενία, η δήμητρα ακούγονται.
ο φώτης ξεπροβάλλει: "έλα μπαμπά". υψώνω το χέρι-μου γνέφει.
'στο 'χα πει', μου κάνει με το δάχτυλο.
υψωμένο.
γυρνώ την πλάτη.
ξαφνικά κάνει κρύο.


Daniel's saving Grace
She's out in deep water
Hope he's a good swimmer
Daniel plays his ace
Deep inside his temple
He knows how to serve her
. . .
[ακούγεται υπόκωφος μα συνάμα εκκωφαντικός ο ήχος της σιωπής]
στα βαθειά νερά δεν υπάρχουν παφλασμοί-μόνο σιωπές που διακόπτονται από τον ήχο του σουέλ..


We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
Αγαπημένο τραγούδι-καιρό τώρα.
Τ' ακούω και ξεσηκώνομαι.
Βαλβίδα, νεύρα τεντωμένα, αναμονή για την εκπυρσοκρότηση της εκκίνησης.
Στιγμές κρίσης.
Εκτίναξη, λάκτισμα, άλμα προς τα εμπρός.


Daniel drinks his weight
Drinks like Richard Burton
Dance like John Travolta
Now
Daniel's saving Grace
He was all but drowning
Now they live like dolphins
Σήμερα τσαγκαρο-παράσκευο. Α hell of an action.
Στο Hell's Kitchen το prosecco με τη Β. ήταν μια όασις.
Στο Chez Lucien αργότερα το βράδυ αμέλησα να πάρω το σωστό πιάτο.
Ακόμη περισσότερο, αμέλησα να ασχοληθώ με την παρέα που ο καλός θεός των bistrot έστειλε στο τραπέζι της γαλλικής κοινοκτημοσύνης.
Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου.
Shame on me.


We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
Χάνομαι στο διαμαντένιο ουρανό-βλέπω τη λάμψη, μα δεν ακούω τον ήχο.
Μόνο μυρίζω. Φυσάω τη μύτη μου. Μπούκωσα από τις αναδύουσες οσμές.
Μυρίζει ξεχωριστά μα λίγο βαριά.. σαν τη στάλα στον περιφερειακό του Καρέα όταν πλαγιάζεις με 140 και βλέπεις -πολύ κοντά εσύ- τη δροσιά στην άκρη του κράσπεδου.
Και πέφτεις, πέφτεις, πέφτεις-μέχρι που τη βλέπεις να αλλάζει σχήμα και να γίνεται μάτι πε-λώ-ριο .. που σε κοιτάει αυτό.
Είναι η δεύτερη έντονη μυρωδιά που ανακαλείς. Στη μνήμη της ψυχής σου.
Βάζεις και τις δυό κατά μέρος, και πνίγεσαι σε ένα καλό speyside.
Εσύ, με ρώτησες χθες για το πως συμβιβάζομαι με αυτό; μαθαίνοντας να ζεις με την αβεβαιότητα-ζόρικο πράγμα φλωράκο μου, εσύ που δεν κατέχεις.
Αλλά, υπαρχουν πράγματα ma8ey.
Bάρητα, ενοχές και χρέγια που δε μετριούνται στην παλάντζα.
[Κάτι σαν την 'παράφρονα μεταβλητή' που ελεγε -για άλλο θέμα- χθες βράδυ ο Σταύρος στα παρτάλια.]
Θα δούμε ρε φίλε, θα δούμε, είδαμε δλδ.
Και ασφαλώς, 'δώκαμε, δώκαμε'!

We're getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
Oh, getting away with it all messed up
Getting away with it all messed up
That's the living
προφανώς ο κόσμος κυλάει γύρω μας-για κάποιους και μετά τα 8.
18, 28, 38.
Κάποτε πίστευα πως το 8 είναι ο τυχερός μου αριθμός.
δεν αγόρασα ποτέ λαχείο στο λήγοντα, μήτε έριξα ποτέ μπιλιά στο 8 μαύρο >[όλο στα κόκκινα έπαιζα γιαυτό πήρα τα (*&^% μου], αλλά για κάποιο λόγο το πίστευα.
και κάποτε θυμάμαι να μετράω και τα πλακάκια στο πεζοδρόμιο. μη λησμονήσω ν΄ακουμπήσω το 8.
περιοδικότητα δεκαετίας στη ζωή..? το καρμικό 8.
Το σήμα του άπειρου, της γυναικείας γονιμότητας για κάποιους πολιτισμούς, το στίγμα της απώλειας (;) ενίοτε για μένα.
hard 2 say..


Getting away with it
We're getting away with it
That's the living
That's the living..

ο γορίλλας .. και άλλες -καθαροδευτεριάτικες- ιστορίες...

Ζωή, μασκαράτα.
Ηρθε κι η καθαρά δευτέρα και οι μάσκες ακόμη εκεί..!
Μούφα νομοσχέδια, fake αντιδράσεις, συλλαλητήρια μεταμφιεσμένων Ζορρό για τη Μακεδο(Νίτσα) ΜΑΣ, ο Τσιπράκος μοτοσυκλετιστής, ο Γιωργάκης-ριζοσπάστης 'keeps walking', ο Γκαργκάνας ευαισθητούλης, ο Ολυμπιακός κερδίζει, λέει, τις εντυπώσεις στο Stamford Bridge κι ο Καραγκιόζης φούρναρης..

Ζωή σα γραμματόσημο-σε κολλάνε και σε στέλνουνε καλιά σου, όπου γουστάρουνε
Ζωή σαν ηρεμιστικό-καταπραϋνει τα άλγη, ώστε να πάμε όλοι από ασύγγνωστο άνοια.
Πέσαμε σε κακή συναστρία, μην ειν' ανάδρομος ο Ερμής..;
Δεν ξέρω.
Frankly, my dear..
[Μόλις επέστρεψα από εκδρομή και δεν είμαι για πολλά ;-)]

Στον πεζόδρομο της Κοραή.
Παρκάρω λίγο πιο πέρα από το Green.
Στο παγκάκι, πλάγια ματιά στο ζευγάρι που κοιτιέται.
Παράταιρη εικόνα-μα τρυφερή.
Εκείνος, εμφανώς μετανάστης κοντά στα 50 (;), φτωχικά ντυμένος, κουρασμένα ζυγωματικά-εκείνη γηγενής, λίγο μικρότερη, σαν από μακρινή επαρχία, άβαφο πρόσωπο σαν κυρία του κατηχητικού από τα 50's.
Κοιταζόντουσαν στα μάτια.
Η στάση του σώματος, κάθονταν σε γωνία και σε κάποια απόσταση, μαρτυρούσε ανοικειότητα μεταξύ τους.
Εκείνη τη στιγμή μάλλον θα γνωρίστηκαν.
Αλλά υπήρχε μια φλόγα..

"Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", γράφανε κάποτε στους τοίχους.
προς το παρόν μόνο το δίκιο της Φάνης, βλέπω στα πέριξ.
αύριο-μεθαύριο της καραπουτ@ν@ρ@ς στο κέντρο.
προσωπικά, δεν δίνω δεκαράκι παλαιϊκό για όλα τούτα-έχω βεβαιωθεί πως δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω σύνταξη ούτε του αγίου π0^Τ$0Υ ανήμερα.
one way or another, θα 'χω τινάξει τα πάπαλα νωρίτερα.
δεν θα ζήσω για να δω το τέλος του πάρτυ.
κυνικό, ε..;
μπορεί-αλλά η -περίφημη- "αλληλλεγγύη των γενεών", το κοινωνικό συμβόλαιο στο οποίο δομήθηκε το νεοτερικό κράτος πρόνοιας τα 'χει κακαρώσει.
και όχι μόνον χάρις στην ευθύνη του 'ληστρικού' κράτους και της 'νεοφιλελεύθερης λαίλαπας'...
ποιός στ' αλήθεια πιστεύει πως η βάρκα με τα -όποια- μπαλώματα αντέχει ..;
μπορούμε να ολοφύρομαστε όσο θέλουμε-αλλά να μη δουλευόμαστε κιόλας._
Ποιός θα μας σώσει..;
Από μεσσίες χόρτασα-μήπως κανας γορίλλας να 'ναι η λύσις για τους "συναθροισμένους στην αγορά".. ;




νομίζω πως η διασκευή αυτή του Χρήστου Θηβαίου από το ομώνυμο γαλλικό τραγουδάκι, λέει πολλά




Όλα τα λεφτά, ωστόσο, η πρώτη εκτέλεση:
Georges Brassens - Le Gorille (Bobino, 1972)
last but not least, προσοχή στη λαγάνα, μη σας κάτσει βαριά, ε..

time is my everything, λέει ο Ian

Κωλοβδομάδα. Dull with shadows.
Δυνατές εικόνες-πόνος σε μια αδύναμη πόλη.
Μαυρούλες downtown έχουν πλημμυρίσει τις γωνίες πουλώντας πίπες.
Θα μου πεις, βέβαια, κι οι άλλοι τί διαφορετικό κάνουν..; Βασικά, πουλάνε ακριβότερα..
Δήθεν μοδάτοι τσαρκάρουν στα κολωνάκια, κάτι τέως φρίκουλα με τινές απροσδιορίστου γυρνάνε στα αναβαθμισμένα εξάρχεια. Οι αποδέλοιποι μπλογκάρουνε.
Είτε δεν έχουνε τίποτα καλύτερο να κάνουνε-είτε, στο θράσιο μετερίζι της 'αντίστασης' συ-λαλούνε ενάντια στην εξουσία, στη φίμωση και στον καψαμπελισμό.
Γιατί άμα καεί τ' αμπέλι-που 'ναι και χλωρό, μετά την έβαψες..

Απόκριες, λέει.
Αντιστροφή δλδ της κανονικότητας των πραγμάτων.
Ανατροπή της καθημερινότητας.
Και όμως, φέτος δεν είδα ούτε έναν ντυμένο άνθρωπο να κυκλοφορεί..
Θα φταίει η όρασις μου.

Εριξα μια ματιά στα ρολόγια που βρίσκονται στο άναρχο τούτο σπίτι.
Είδα ενδείξεις για τέσσερις διαφορετικές ώρες: το πιθανότερο είναι να μεταβαίνω σε έτερες time-zones κινούμενος στους τέσσερις τείχους και στις επτά διαστάσεις κατά βούληση. .

Βούληση. Δύσκολη λέξη.
Συσχετίζει το εγώ με το χρόνο. Θέλω να κατουρήσω. Θέλω να παίξω μπάσκετ. Θέλω να γίνω καλός μαθητής.
Θέλω να πετύχω στη ζωή μου. Θέλω όσα μου αναλογούν, σκέφτεται, όχι χωρίς μελαγχολία.
Θέλε.

Θέλοντας και μη, πειθαναγκαζόμαστε.
Ο χρόνος, λέει, είναι αμείλικτος. Με απασχολεί πολύ τελευταία αυτό-μπας και ξέρω κάτι πιο πονόψυχο..;
Θέτουμε ως αξίες αυτά που έμπρακτα ξορκίζουμε, φοβόμαστε αυτά που μας έλκουν, καταναλώνουμε το φόβο μας γιατί αδυνατούμε να αισθανθούμε οτιδήποτε διαφορετικό.
Μας μπερδεύει.

Μπέρδεμα στα πάρτυ, πάρτυ στις λαϊκές.
Λαός που βρήκε λίγη φλεβαριάτικη ζέστη και ξαμολύθηκε στα καφέ και στα ποικιλώνυμα αποκριάτικα events. Και ποιός τον πιάνει.. Η Β. μου 'πε για το πάρτυ στο Interni, η Ε. λέει για Warehouse. Tiς ευχαριστώ-αλλά δεν θα προσέλθω.
Βαρέθηκα όψιμα απόψε.
Θα πάω για τσαι με πινάκλ.


And child, don't you fear anything
For all of the wicked men,
shall have to stand in line
I know you're gonna see it in the fullness of time