δεν είναι φρίκη..;

δεν είναι φρίκη να ζεις σε μια πόλη που δεν υπάρχει ..?

το ξύπνημα ήταν βασανιστικό.

Το ραντεβού για τα ούζα στην παραλία (κατέληξε) ψυχαναγκαστικό.
Ο ήλιος δάγκωνε κι η αθερίνα είχε μεταμφιεστεί σε κάτι μεταξύ γαύρου και γόπας.

Το πάρτυ του παλιού συμφοιτητή - νοίκιασα και στολή για να πάω- αμήχανο..
Πήγα ωστόσο.

Το βρώμικο στη Μαβίλλη είχε πολύ tabasco.
Τα blogs που διάβασα απόψε δεν μου 'παν και τίποτα..

Το μήνυμα ωστόσο στην καλύτερη (?) μου φίλη κάποιες χιλιάδες χιλόμετρα μακριά, το εννοούσα.
Κι ας μην το κατάλαβε, κι ας μην το πιστεύει..